شاید میناتو کانائه رو با کتاب "اعترافات" بشناسید. تاوان سومین اثر بلند این نویسنده‌ست.

این کتاب راجب یه مادره که دخترش به قتل رسیده و اون همبازی‌های دخترش رو مقصر میدونه و این قتل تاثیر بزرگی روی زندگی چهار همبازی میزاره.

۴ فصل اول کتاب اعترافات چهار دختر همبازیه، فصل ۵ حرف‌های مادره و فصل آخر نوعی تجدید دیداره.

دختری که توسط یه مرد بزرگسال بهش تجاوز میشه و به قتل میرسه اسمش "امیلی" هست و درواقع داشته با دوستاش بازی میکرده و همشون بچه‌های دسبتانی بودن که مرد به بهونه کمک خواستن امیلی رو ازشون جدا میکنه و میبره رختکن استخر و بعد اون اتفاقا براش رخ میده.

[درواقع واقعا مهمه که به بچه‌ها آموزش بدید هیچ بزرگسالی به کمکشون نیاز نداره و درصورت درخواست کمک باید ردش کنن. خیلی خیلی از آدم‌های بد از این طریق برای اهدافشون بچه رو گول میزنن. ]

قاتل هرگز پیدا و شناسایی نمیشه و بعد این اتفاق مادر امیلی بچه‌هارو جمع میکنه و ازشون قول میگیره که جبران کنن یا به نوعی تاوان بدن.

و این دخترا برای سال‌های زیادی فشار روحی جسمی زیادی رو متحمل میشن و کاملا اتفاقی‌ هر کدومشون با مردی مواجه میشن که قاتل یا متجاوز و منحرفن و مجبور میشن به قتل برسوننشون. بعد همشون اعترافاتشون رو جمع میکنن و مادره با خوندنشون قاتل رو تشخیص میده.

و کی باشه خوبه؟ :)))

پدر واقعی امیلی!

و پدره بچه رو نمیشناخته و اینا. نفهمیدم آخرشم مرد یا نه.

موقع خوندن کتاب اینطوری بودم که:🤯

درکل که بخوام نظرمو بگم، آره واقعا نمیشه تاثیرات روانی اتفاقات بر شخص رو نادیده گرفت و این موضوع توی کتاب خیلی پررنگه.

و یک داستان مدام داره از زاویه های مختلف روایت میشه و از دلش داستان‌های جدید بیرون میاد.

امتیاز من به این کتاب ۳ از ۵ عه. خوندنش برام لذت بخش نبود و بهم احساس بدی داد و فکر میکنم طبیعیه چون به هرحال، بچه‌ها معصومن و از این دسته حرفا.

فکر نمیکنم دلم بخواد دوباره این کتاب رو ورق بزنم. ایده‌‌ای پشت قتل امیلی نبود و بقیه قتل‌هاهم از سر دفاع بودن و این توی دسته‌بندی ذهنی من جایی برای رجوع کردن نداره.

من معمولا قسمت‌هایی از کتاب رو هایلایت میکنم و از نظرم این کتاب فقط یه جمله برای هایلایت گرفتن داشت که توی ادامه مطلب قرارش دادم.